Wspieramy polską genetykę - program „Granty dla naukowców 2014”
Centrum Badań DNA zrealizowało program wspierania naukowców na darmowe wykonanie badań w oparciu o technologię sekwencjonowania nowej generacji (NGS). Spośród ponad 40 zgłoszeń wyłoniono 9 projektów którym Centrum zasponsorowało wykonanie kluczowych i najkosztowniejszych analiz genetycznych. Wszystkie projekty zakończyły się sukcesem a ich wyniki zostaną opublikowane w renomowanych indeksowanych czasopismach z listy filadelfijskiej.
Poniżej wykaz projektów zrealizowanych w ubiegłym roku.
1) Dr inż. Aneta Białkowska
Instytut Biochemii Technicznej, Politechnika Łódzka
Sekwencjonowanie genomu drożdży antartkycznych
Zsekwencjonowanie genomu szczepu drożdży antarktycznych, wytypowanego w testach selekcyjnych jako interesującego producenta poszukiwanych aktywności enzymatycznych, celem rozpoznania ważnych elementów genetycznych niezbędnych do uzyskania aktywnego biokatalizatora, w tym np. sekwencji promotorowych, sygnalnych, sekwencji enzymów, w tym np. oksydoreduktaz, które odgrywają coraz większą rolę w biotransformacjach prowadzonych w środowiskach rozpuszczalników organicznych. Zamysłem projektu jest znalezienie nowych, tanich technologii, które pozwolą na wydajną produkcję dóbr i towarów o niskich cenach i konkurencyjnej jakości poprzez zastosowanie enzymów izolowanych z drożdży psychrofilnych.
2) Dr Krystyna Dąbrowska
Laboratorium Bakteriofagowe
Instytut Immunologii i Terapii Doświadczalnej PAN, Wrocław
Sekwencjonowanie bakteriofagów
Znalezienie bakteriofagów (wirusów bakteryjnych) zabijających bakterie paciorkowca (Streptococcus sp.). Ze względu na trudności w metodyce hodowli bakterii Streptococcus sp.i izolacji specyficznych dla nich fagów, są one dużą rzadkością w kolekcjach mikrobiologicznych. Projekt ma na celu poznanie większej liczby sekwencji genomowych wirusów należących do grupy niszczącej bakterie paciorkowca (Streptococcus sp.).
3) Dr Tomasz Gosiewski
Katedra Mikrobiologii UJ CM, Kraków
Metagenomika - sekwencjonowanie regionu V3-V4 genu 16S rRNA
Kluczową rolę w diagnostyce sepsy odgrywa określenie czynnika etiologicznego zakażenia. Celem badania jest wykonanie sekwencjonowania NGS metagenomicznego 16S RNA, aby sprawdzić możliwość detekcji szerokiego spektrum taksonomicznego bakterii obecnych w próbkach DNA wyizolowanych z krwi od pacjentów z klinicznymi objawami sepsy. Określenie składu mikrobiologicznego jest istotne dla postawienia właściwej diagnozy, sklasyfikowania stopnia ciężkości sepsy i wdrożenia celowanej antybiotykoterapii.
4) Prof. dr hab. Jędrzej M. Jaśkowski
Instytut Weterynarii, Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu
Metagenomika - sekwencjonowanie regionu V3-V4 genu 16S rRNA
Celem badania jest metagenomowa analiza flory mikrobiologicznej u jeleni szlachetnych oraz bydła mlecznego ze szczególnym uwzględnieniem koinfekcji towarzyszącym zakażeniu P. multocida. Zadaniem projektu jest także określenie ryzyka przeniesienia zakażenia ze zwierząt dzikich na okoliczne zwierzęta hodowlane (zwłaszcza bydło mleczne), co ma swoje konsekwencje w znaczących startach ekonomicznych dla hodowców.
5) Dr Anna Misiewicz
Instytut Biotechnologii Przemysłu Rolno-Spożywczego
Sekwencjonowanie amplikonów
Szeroko stosowane w przemyśle drożdże Saccharomyces reprezentują naturę poliploidalną. Wysoka zmienność genomowa utrudnia standardową identyfikację. Głównym celem jest poznanie charakterystyki genetycznej szczepów drożdży przemysłowych poprzez zsekwencjonowanie wybranych genów 20 szczepów drożdży miodowych oraz winiarskich. W badaniach uwzględniono geny, które wpływają na właściwości biotechnologiczne drożdży. Przyszłościowo, ułatwi to wykorzystanie otrzymanych wyników w praktyce technologicznej.
6) Dr hab. n. med. Ilona Bednarek
Zakład Biotechnologii i Inżynierii Genetycznej, Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Sekwencjonowanie plasmidów
Projekt badawczy zakłada wykorzystanie technik molekularnych, przy zastosowaniu sekwencjonowania nowej generacji NGS, do stworzenia profilu genetycznego populacji osadu czynnego oraz opracowania markerów molekularnych wczesnych etapów procesu puchnięcia. Istotnym i innowacyjnym elementem planowanego projektu jest opracowanie narzędzia molekularnego pozwalającego weryfikować stan złożonego ekosystemu osadu czynnego bez konieczności izolowania poszczególnych gatunków drobnoustrojów i prowadzenia ich hodowli w laboratorium mikrobiologicznym.
7) Dr n. wet. Anna Szczerba-Turek
Katedra Epizootiologii, Wydział Medycyny Weterynaryjnej
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Sekwencjonowanie genomu wirusa BPV-1
Celem niniejszego projektu jest zsekwencjonowanie całego genomu BPV-1, należącego do rodziny Papillomaviridae, tej samej, do której należą ludzkie wirusy brodawczaka - HPV (human papillomavirus), powszechnie znane ze swoich zdolności do nowotworzenia - rak szyjki macicy, prącia, odbytu, jamy ustnej, gardła. Można wnioskować, iż wybrany genom powinien być nowym, nieopublikowanym jeszcze w NCBI wariantem genomu BPV-1 EqSarc.
8) Prof. UAM dr hab Joanna Wesoły
Pracownia Technologii Wysokoprzepustowych, IBMiB, Wydział Biologii, UAM Poznań
Sekwencjonowanie exomów
Transplantacja nerki jest "nadzieją na drugie życie" dla pacjentów ze schyłkową niewydolnością nerek. Projekt ma na celu rozpoznanie profilu genetycznej „predyspozycji do przewlekłego odrzucenia” poprzez zsekwencjonowanie całej sekwencji kodującej (exomów) pacjentów poddanych transplantacji nerki i ich donorów, a następnie wyłonienie istotnych zmian nukleotydowych jako predyktorów przeżywalności transplantatu.
9) Prof. UAM dr hab Joanna Wesoły
Pracownia Technologii Wysokoprzepustowych, IBMiB, Wydział Biologii, UAM Poznań
Sekwencjonowanie amplikonów
Rak nerki to stosunkowo częsty nowotwór, występujący u ok. 2% populacji ludzkiej i powodujący rocznie śmierć ok. 300 000 osób na całym świecie. Około 80% przypadków tej choroby klasyfikowanych jest jako rak jasnokomórkowy nerki (ang. clear cell renal cell carcinoma, ccRCC). Celem projektu jest zidentyfikowanie i określenie poziomu mutacji w najczęściej zmutowanych genach wśród pacjentów z ccRCC, wywodzących się z populacji polskiej oraz w kolejnym etapie określenie częstości występowania mutacji germinalnych w badanej grupie.